رسانه خبری شهرستان قروه

در بلوک زایمان بیمارستان شهید بهشتی قروه چه می گذرد؟ / چه توجیهی برای مرگ یک جنین 40 هفته وجود دارد؟

متاسفانه این برای چندمین بار است که شاهد شنیده شدن خبرهای ناگوار از بلوک زایمان بیمارستان شهید بهشتی قروه هستیم.

به گزارش خبرنگار سراب خبر، در طول سال هایی که به عنوان یک خبرنگار در شهرستان قروه فعالیت نموده ام کمتر پیش امده است که شرح حال خودم را بنویسم ، یا بهتر بگویم اصلا پیش نیامده است، اما در این نوشتار می خواهم ابتدا از شرح حال خانواده ام در بلوک زایمان قروه بنویسم و پس از ان به بیان حوادثی که در هفته گذشته در این قسمت از بیمارستان شهید بهشتی قروه رخ داده بپردازم.

روز 22 بهمن ماه بود که همسرم درد عجیبی را تحمل می کرد و شرایط مناسبی نداشت و ما می دانستیم که بر اساس تشخیص شبکه بهداشت قروه در هفته 39 بارداری قرار دارد.

عصر روز دوشنبه 22 بهمن ماه همسرم را به بلوک زایمان قروه بردم و در حالی که پشت درب حیاط آن قرار داشتم صدای بلند مامایی که با همسرم بحث می کرد را شنیدم و همسرم که با ناراحتی از ان اتاق خارج شد را مشاهده کردم .

در پی این بی ادبی و بی احترامی به بیمار با سرپرستار بیمارستان تماس گرفتم و مسئله را برای وی بازگو کردم و پس از ان همان مامایی که با بی احترامی با بیمار روبرو می شد به حالت مظلومانه ای از اینکه اقدامی نداشته است صحبت می کرد و بر این نظر بودند که همسرم هنوز در هفته 39 بارداری است و دلیلی ندارد پیش از موعد زایمان در بلوک زایمان حضور یابد.

به زبانی ساده باید بگویم در بلوک زایمان قروه این اعتقاد وجود دارد که تا اخرین لحظه زن باردار باید در خانه بنشیند و در شرایطی که قابل بیان نیست خود را به بیمارستان برساند.

پس از بی احترامی هایی که مشاهده کردم تصمیم بر این گرفتم که همسرم را برای تشخیص مناسب تر به بیمارستان همدان ببرم و صبح روز سه شنبه 23 بهمن ماه به همدان رفتیم که در کمال تعجب و بر اساس تشخیص پزشکان همدان اعلام شد که همسرم در آخرین روز از هفته 40 بارداری قرار دارد و تنها یک روز از موعد زایمان وی باقی مانده است .

در چنین شرایطی همسر بنده در بیمارستان همدان بستری گردید و یک روز بعد نوزاد ما به دنیا آمد .

حال قضاوت با شما مردم، که اگر ما در قروه می ماندیم باید دو هفته بعد برای زایمان به بیمارستان مراجعه می کردیم که معلوم نبود چه حادثه ای در انتظار فرزند و همسرم قرار داشت!!

لابد پس از وقوع هر حادثه ای نیز پرسنل بیمارستان می خواستند بگویند که مقصر خودشان بودند دیر امدند یا دیر تشخیص دادند؛

مرگ یک جنین در هفته چهلم بارداری

به گفتگو با خانواده خانم (ن . ف ) می پردازم ، خانواده ای که پس از 40 هفته انتظار باید با نبض خاموش فرزندشان در بیمارستان شهید بهشتی قروه روبرو شوند.

ساعت 9:30 صبح روز 24 بهمن ماه به شبکه بهداشت مراجعه نمودیم که با توجه به علائم مادر اعلام نمودند باید سریعا به بیمارستان مراجعه کنیم.

در ساعت 11 همان روز به بیمارستان مراجعه کردیم که پس از بررسی اولیه کودک سالم و ضربان قلب ان را معمولی اعلام نمودند و اظهار داشتند که جهت اطمینان بیشتر نیاز به تصویربرداری سونوگرافی می باشد .

با توجه به تعطیل بودن سونوگرافی بیمارستان با تلاش و مشقت فراوان در کلینیک شخصی یکی از پزشکان قروه پس از حدود 8 ساعت انتظار به دلیل شلوغی بیش از حد موفق به انجام سونوگرافی شدیم.

نتیجه تمامی علائم جنین نرمال بود و باید باز هم برای مداوا و اعلام نتیجه سونوگرافی به بیمارستان مراجعه می کردیم

مجددا در ساعت 21 به بیمارستان مراجعه کردیم و پس از بررسی مجدد اعلام نمودند که جنین هیچگونه موردی نداشته و تمام علائم نرمال می باشد و در پایان مداوا یکبار دیگر اقدام به ضربان گیری نمودند که این بار اعلام داشتند با دستگاه های موجود ضربان جنین کار نمی کند بنابراین باز هم به سونوگرافی مراجعه کنید .

در پی این خبر باز هم با مشقت فراوان در سونوگرافی موفق به دریافت نوبت شدیم که سونوگرافی اعلام نمود جنین فوت کرده است.

حال آیا با توجه به این شرایط و یک روز آزمایشات و تصویربرداری ها و غربالگری های متفاوت و صرف زمان فراوان آیا لازم نبود که زودتر نسبت به بستری نمودن بیمار اقدام می شد؟ که هم اکنون با عدم رسیدگی به موقع و عدم اهمیت دادن به وضعیت بیمار موجب مرگ یک فرزند و داغ دار شدن خانواده ای که 40 هفته در انتظار بوده اند شد؟

قرار شد مسئولین شبکه بهداشت و درمان شهرستان قروه با تشکیل جلسه ای موضوع را به طور کامل مورد بررسی قرار دهند و دکتر هوشنگ پیر فلاح ضمن حمایت از این خانواده داغدار شخصا قول پیگیری موضوع را دادند 

چرا بیشتر مردم برای عمل زایمان به شهرهای مجاور سفر می کنند؟

راستش را بخواهید تا پیش از اینکه به همدان بروم فکر نمی کردم با تعداد زیادی از خانواده های قروه ای در بیمارستان همدان روبرو شوم .

در طول ساعاتی که ما در شهر همدان بودیم بیش از 5 خانواده قروه ای برای عمل زایمان به همدان و به ان بیمارستانی که ما در انجا بودیم مراجعه کردند که اکثر آنان نیز بی احترامی های موجود در بلوک زایمان و نیز عدم رسیدگی به موقع را عامل اصلی حضور خود در همدان اعلام می کردند.

حال سوال اینجاست که چرا باید حضور برخی از افراد در محیط مقدسی چون بیمارستان تقدس آن محیط را خدشه دار کند؟

چرا باید با وجود پرستارانی دلسوز و کار آمد در بیمارستان شهید بهشتی قروه برخی افراد وجهه بیمارستان را از بین ببرند؟

متاسفانه باید گفت برخی از ماماهای بیمارستان شهید بهشتی قروه به گونه ای با انسان برخورد می کنند که انگار فقط انها هستند که تحصیلات دارند و توانسته اند خود را به جایی برسانند!! این در حالی است که تنها برخی از ماماهای بیمارستان این شیوه را در پیش گرفته اند و ما منکر ادب و متانت بسیاری از ماماهای این بیمارستان نیستیم.

بدون شک این در شان و منزلت بیمارستان شهرستان قروه نیست که با کمبود نیرو روبرو باشد که هر کسی را به عنوان پرسنل خود بپذیرد ان هم در بلوک زایمان که باید محل آرامش و آسایش بیمار باشد.

در واقع باید گفت جای تاسف دارد که مجبور باشیم برای عمل زایمان به خارج از شهر قروه مهاجرت کنیم.

پس تکلیف ان روستایی ناتوان چیست که با هزار امید و آرزو به بیمارستان قروه می آید تا پس از ماه ها انتظار شاهد تولد فرزندش باشد؟

چقدر باید شنونده ماجراهای تلخ مرگ جنین در بدو تولد در بیمارستان شهید بهشتی قروه باشیم تا مسئول و یا مدیری فکری به حال ان کند؟

اینجا جا دارد تقدیر و تشکر کنیم از تمامی پرسنل دلسوز و مهربان بیمارستان شهید بهشتی قروه که به صورت شبانه روز برای نجات جان بیمار تلاش می کنند و این مطالبه مردمی را داشته باشیم که بیمارستان جای هر شخصی نیز نیست

برچسب ها :

نظرات کاربران :

دیدگاه های ارسالی شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نام	*
کد امنیتی