رسانه خبری شهرستان قروه

به مناسبت روز کارگر

دردهایی که بر قلب پینه می بندند/ جمعی از کارگران قروه ای : انگیزه ای برای زندگی نداریم

اگر چه شاید سخن های بسیاری برای دردهایی که بر جان پینه بسته اند زده شده است اما گفتن چندین باره آنها هم کم است.

به گزارش خبرنگار سراب خبر، شاید هر روز بی تفاوت از کنار آنهایی که در میدان اتحاد ایستاده اند و چشم به راه وانت یا پیکانی برای رفتن به سرکار هستند می گذریم و بی توجه از انان به ساعات باقی مانده روز فکر می کنیم اما امروز ما می خواهیم از دردهای پینه بسته بر دست های مردانی حرف بزنیم که تنها خواسته بزرگ انان حق بیمه بعد از 60 سال سن و یا خانه ای برای فرزندانشان است.

آری بسیاری از کارگرانی که امروز در میدان اتحاد انتظار کار سخت تا نیمه های شب برای اندک پولی را می کشند که دلخوشی فرزندان انان باشد هنوز مستاجر هستند.

در این میان از شما دعوت می کنیم درد و دل های کارگران شهرستان قروه با خبرنگار سراب خبر را شاهد باشید.

از زندگی خود خسته شده ایم و انگیزه ای نداریم

حسینعلی اوسطی یکی از کارگرانی است که با بیش از 60 سال سن منتظر یک کارفرما برای کار امروز خود  بود.

وی در گفتگو با خبرنگار ما گفت: 5 ماه است که بیکار هستم و شرمنده خانواده خود شده ام.

وی افزود: هیچکس و هیچ ارگانی از ما حمایت نمی کند و دولت برای ما برنامه ای ندارد.

این کارگر خاطر نشان کرد: بدهکاری های کارگران به گونه ای است که انان را مستاجر ساخته است و همه ما نیازمند کمک هستیم.

با مدرک لیسانس کارگری می کنم

بهمن زارعی یکی  از کارگران جوانی بود که با مدرک لیسانس در کنار سایر کارگران ایستاده بود.

این کارگر جوان تحصیلکرده در گفتگو با سراب خبر گفت: با 30 سال سن بیکار هستم و مجبورم به کارگری بیایم.

وی افزود: شرایط سختی را دارم و هنوز نتوانسته ام ازدواج کنم و به ناچار باید در اینجا منتظر کار باشم.

زارعی ادامه داد: انگیزه ای برای ما باقی نمانده است و نمی توان اینگونه به زندگی ادامه دهم.

ما کارگران فصلی هستیم و باید دولت از ما حمایت کند

شمس الله زارعی دیگر کارگری بود که امروز در میدان اتحاد منتظر کارفرمای جدید خود بود.

وی در گفتگو با خبرنگار ما گفت: با اینکه سن زیادی دارم اما بیمه ندارم و همین مشکل بزرگ من در زندگی است.

وی ادامه داد: فرزندان من نیز بیکار هستند و شرایط به گونه ای رقم خورده است که فشار زندگی ما را خسته نموده است.

این کارگر افزود: هیچکس به فکر ما، به فکر دلتنگی ها و مشکلات ما نیست.

زارعی خاطر نشان کرد: کرایه سنگین خانه و نیز هزینه های بالای زندگی اجازه نمی دهد برای فرزندان خود نیز فکری کنیم و بتوانیم آنان را سرو سامان دهیم.

چهره ات شایسته لبخند است...

ای که دستت می رسد کاری بکن

شاید سخن های بسیار و قلم های مکرری برای دردهای ناگفته کارگران بر سطر روزنامه ها و پایگاه ها و خبرگزاری ها نقش بسته باشد اما این تنها سخن کوتاهی از جمع کثیر کارگرانی بود که دلخوش به این گزارش و رسیدن صدایشان به گوش مسئولین بودند، کارگرانی که با ذوق فراوان به سمت خبرنگار ما امدند و گویی عکس یادگاری می گرفتند و پشت سر هم نام و فامیل خود را می گفتند تا شاید مسئولین برای انان چاره ای بیندیشند اما آیا به راستی مسئولین ما در دولت تدبیر و امید به فکر جمع کارگران فصلی و کارگرانی که یک روز در میان بدون هیچ درامدی به خانه بازمیگردند هستند؟

آیا نباید پیرمردی که 70 سال سن دارد امروز در خانه خود دوران بازنشستگی را بگذراند....

برچسب ها :

نظرات کاربران :

دیدگاه های ارسالی شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نام	*
کد امنیتی